Wetend wat je nu weet..............!

  • Onderwerp starter Onderwerp starter Kate
  • Startdatum Startdatum
  • Reacties 23
  • Weergaven 1352
K

Kate

Gast
Stel dat je een 2e leven zou krijgen, en dat je dit nu al weet (kans is bijzonder klein!!!), dan kun je plannen gaan maken hoe je dat 2e leven zou gaan inrichten. ! Ja, dat biedt mogelijkheden en niet zo weinig ook!

En nu ben ik vooral erg benieuwd of je hetzelfde beroep zou kiezen, dezelfde opleiding zou gaan volgen, of misschien een heel andere richting zou inslaan. Het is wel zo dat je deze keus maakt met de wetenschap van nu, dat kan niet anders. Dus: er is geen garantie of alles dan hierna nog wel lukt! Kan een heks niet voor zorgen, ook niet voor dat 2e leven.

Ik ga het spits afbijten.
Ik heb deze vraag al vaak aan mezelf gesteld en telkens kwam toch hetzelfde antwoord naar voren: ik zou beslist niet weer bij het onderwijs gaan. Ik heb er alleen maar leuke herinneringen aan, maar ja, ik weet hoe het er nu toe gaat en dan kies ik haastig voor iets anders.
Ik zou in de bejaardenzorg gaan. Dat wordt een andere opleiding, dat besef ik. Maar ik denk dat ik voor een gerichte HBO-opleiding zou gaan, om een baan te krijgen in het management van een verzorgingshuis. Bejaarden blijven er altijd en ik vind ze nu in zo'n huis vaak ondergewaardeerd en ze kunnen er zelf niets aan veranderen.
Inderdaad, hup, Kate gaat meteen voor het management! Maar alleen daar kun je misschien nog iets veranderen, op de werkvloer is men afhankelijk van jouw beslissingen. En voordat je het tegenwoordig weet zit je bij Jinek en krijg je veel medestanders, dus er is hoop.

Ik weet nú wat er allemaal veranderd moet worden en ik zou er voor gaan en vást niet veel vrienden in dat management hebben. Jammer dan, daar ga ik dan wel weer voor op een computerforum!

Dus: leef je uit!
 
Leuk geschreven en idealistisch.

Zoals jij de leiding in een verzorgingshuis wil doen - chapeau - maar dan moet je heel vast en zeker en sterk in je schoenen staan en vast blijven houden aan jouw principes.
 
Ik denk dat ik mijn 2e leven over sla om uit te rusten voor mijn 3e leven :p
Of ik dan weer hetzelfde ga doen als nu? Geen idee. Dat zal ook van de omstandigheden af hangen in dat volgend leven.
 
Ik denk dat ik mijn 2e leven over sla om uit te rusten voor mijn 3e leven :p
Of ik dan weer hetzelfde ga doen als nu? Geen idee. Dat zal ook van de omstandigheden af hangen in dat volgend leven.

Natuurlijk, die omstandigheden zijn erg bepalend. Maar die weten we nu niet, net zoals we niet weten of er volgende leven(s) zullen zijn. Het is dus gewoon even "stel dat" en dan spelen met wat er nú in je omgaat en hoe je nú tegenover je gekozen beroep staat.

Soms is het heel erg leuk om te bedenken wat je dan zou gaan doen en ook: hóe zou je het dan gaan doen! Tegenwoordig is het woord 'uitdaging' een heel mooi woord om te zeggen dat je iets anders wilt gaan doen. Sommigen lukt dat, anderen niet. Proberen om de uitdaging van een ander beroep aan te gaan, is voor velen veel te griezelig en die blijven dan soms steken in een baan die eigenlijk niet bevalt.

Daarom: denk er gewoon eens over. Het kost niets en je bent hierna niet meteen werkloos!;)
 
Wat een volgend leven kan inhouden, Albert einstein heeft over de vierde wereldoorlog gezegd, dat deze met stenen en speren wordt uitgevochten!
 
Hoewel ik er gewoon van uit ga, dat ik geen 3e wereldoorlog ga meemaken, zal de 4e me ook wel bespaard blijven.

Maar een flinke meid is op haar toekomst voorbereid, en dus ga ik achter in mijn tuin maar vast stenen verzamelen. Die speren, ja daar weet ik zo snel geen raad op!
 
Een derde wereldoorlog ligt al op de loer - via Syrië.
Als de media de boel ombouwen en Iran ervan beschuldigen achter de moslimterreur te zitten, dan weet je hoe laat het al is!
 
Nou Abraham, ik laat me door jouw antwoord echt niet bang maken, hoor. Ik ben van het type: het komt zoals het komt, en het zal mijn tijd dan wel zijn. Persoonlijk kan ik aan die media weinig doen, en je kunt moeilijk nu vast bang worden voor iets dat misschien helemaal niet gebeurt.
Hoe je dit noemt, kies maar: fatalistisch, struisvogelpolitiek, enz. Maar ik kies zelf voor: optimistisch.
 
met wat ik nu weet zou ik alles heel graag vanaf januari 2000 over willen doen, ik zou alles anders dan doen.....
 
Het leek me wel leuk om te lezen of jullie hetzelfde beroep zouden kiezen. Ik ging dus in de ouderenzorg en dat is toch wel heel anders dan bij het onderwijs! Zulke oude kindjes had ik niet in de klas!

En jij Husky, ging 18 jaar overdoen. Dat is een flinke tijd, hoor. Maar ja, mijn eigen antwoord zou ook inhouden dat ik naar hele andere scholen zou gaan. Het komt er op neer, dat je bij de keuze van een ander beroep ook eigenlijk voor een ander leven in die tijd kiest. En of ik zo ver zou willen gaan, dat weet ik eigenlijk niet. Het is maar goed dat het maar een idee is, en geen werkelijkheid!
 
Laatst bewerkt:
Ik zou het exact zo doen zoals ik het nu heb gedaan.
Ook de keuzes die ik heb gemaakt, hebben er wel voor gezorgd dat ik nu de dingen heb die ik altijd al wilde hebben.
Heb 3 kanjers van kinderen uit een vorig huwelijk en mijn huidige vrouw is ook een topper.
Ondanks de ellende waar ik nu in zit (PTSS is geconstateerd) ben ik toch blij met wat ik nu allemaal heb bereikt.
 
Goed zo! Gezellig weer iets van je te lezen! En jij doet net als een paar anderen: je vertelt over hoe je leven zou zijn, maar die onbescheiden vraag heb ik niet gesteld, hoor! Ik was alleen maar benieuwd of jullie hetzelfde beroep zouden kiezen!
 
Ja weet ik Kate maar ben nu eenmaal een "kletsmajoor" hahahaha.
Buiten het feit dat ik als militair ben geweest en nu al ruim 20 jaar op Schiphol werk, zou ik ook dat wederom hetzelfde doen.
Ik zou de geschiedenis dus niet veranderen.
 
Beetje late reactie mijnerzijds... Toch wil ik ook nog even in dit topic reageren. Ik zou mijn leven dolgraag willen overdoen en mijn gemiste kansen, deels eigen schuld en deels buiten mijn vermogen, willen grijpen, maar...

Aan een slecht huwelijk heb ik twee schatten van kinderen overgehouden die ik nooit of te nimmer zou willen missen. Zélfs niet in een ander leven. Desondanks zou ik nog wel een aantal episodes willen overdoen (en uiteraard beter), maar hoe was het ook alweer? Met de kennis van nu... etc.
 
Hoi Hans,leuk dat je reageert, al is het wat later. Maar ook jij gaat je hele leven overdoen en, zoals ik ook aan CapSparrow schreef: die onbescheiden vraag zou ik niet durven stellen!

Ik was alleen benieuwd of jullie hetzelfde beroep zouden kiezen. Ik dus beslist niet, maar dat was omdat ik nu weet wat ik aan het begin niet wist. Maar ik vind het wel fijn om te weten dat jij je kinderen ook schatten noemt. Ik doe dat ook en dan heb ik het dus over 2 mannen van 51 en 48 jaar! Daar kun je toch geen jongens meer tegen zeggen, al zien ze er nog wel zo uit. Ik roep altijd als ik ze weer zie: tjee, wat zijn jullie toch goed gelukt!! Ja, die Kate!
 
Terug
Bovenaan Onderaan